جزئیات مقاله
هزینه های قابل قبول مالیاتی
مقدمه
مالیات یکی از روش های کسب درآمد دولت ها می باشد به همین دلیل برای تمامی واحد های تجاری و کسب و کار ها قوانین مالیاتی وجود دارد. اداره دارایی برای این که مالیاتی که از واحد های تجاری دریافت می گردد کاملاً خالص شده باشد قوانین و موادی را برای آن تصویب می‌کند یکی از این قوانین هزینه های قابل قبول مالیاتی می باشد. به همین دلیل مجموعه پیوند محاسب در این بخش در کنار شما است تا تمام نکاتی که لازم است شما در خصوص هزینه های قابل قبول مالیاتی یا همان هزینه هایی که از طرف سازمان امور مالیاتی کشور مورد پذیرش قرار می گیرد را برای شما معرفی کند تا شما نسبت به تمامی قوانین آن اطلاع داشته باشید. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
هزینه های قابل قبول مالیاتی چیست؟
حال به راستی چه هزینه هایی مورد قبول سازمان امور مالیاتی کشور قرار می گیرد؟ ابتدا برای این که در خصوص قوانین و هزینه های قابل قبول مالیاتی صحبت کنیم بهتر است که بدانید برخی از هزینه ها و یا حتی راه و روش هایی که شما ممکن است به آن تکیه کنید تا بتوانید میزان مالیات خود را کاهش دهید از طرف سازمان امور مالیاتی کشور پذیرفته نمی شوند. برای مثال بسیاری از صاحبان کسب و کار ها برای این‌که مالیات خود را کاهش دهند مدارکی دال بر هزینه های مربوط به کسب و کار را به سازمان امور مالیاتی کشور تسلیم می کنند. اولین نکته‌ای که در خصوص هزینه های قابل قبول مالیاتی باید بدانید که هزینه هایی توسط سازمان دارایی مورد قبول واقع می گردد که کاملاً در جهت فعالیت های اقتصادی واحد تجاری صورت پذیرفته باشد. اگر اسناد و مدارکی که شما به سازمان امور مالیاتی تسلیم می کنید با این موضوع مخالفت داشته باشد و در حوزه فعالیت تجاری واحد اقتصادی شما نباشد باعث می شود تا اسناد و مدارک شما از طرف سازمان امور دارایی رد شده و شما نیز مشمول جریمه گردید.
بنابراین برای این که صاحبان کسب و کار ها بدانند چه هزینه هایی مورد قبول سازمان دارایی کشور قرار می گیرد؟ امور دارایی لیستی با عنوان ماده ۱۴۷ و ۱۴۸ از قوانین مالیات های مستقیم ارائه داده است که در آن هزینه هایی که مورد تایید این سازمان می باشند را عنوان کرده است. در ادامه با جزئیات آن ها را بررسی خواهیم کرد.
مقاله پیشنهادی: حسابداری مالیاتی چیست؟
هزینه های قابل قبول مالیاتی بر اساس ماده ۱۴۷ قانون مالیات مستقیم
براساس ماده ۱۴۷ قانون مالیات مستقیم هزینه های قابل قبول به هزینه هایی گفته می شود که متکی به مدارک هستند و این مدارک کاملاً باید مربوط به دوره مالی واحد تجاری بوده باشد. درصورتی‌که هزینه ها در این قانون پیش بینی نشده باشند و یا این هزینه ها از میزان مشخص شده فراتر روند، در صورت تأیید هیأت ممیزی قابل قبول خواهد بود.
بر طبق ماده گفته شده ۳ تبصره نیز برای آن در نظر گرفته شده است.
براساس تبصره ۱ از ماده ۱۴۷ قانون مالیات مستقیم، تمامی افراد حقوقی و صاحبان مشاغلی که در ماده ۹۵ قانون مالیات مستقیم به آن ها اشاره شده است، این اشخاص مکلف به نگهداری دفاتر خود می باشند بنابراین تمامی این صاحبان مشاغل در حکم مؤسسه محسوب گردیده می شوند. همچنین هزینه های قابل قبول مالیاتی نیز در خصوص دیگر مالکان مشاغل نیز قابل قبول است.
بر اساس تبصره 2 از ماده ۱۴۷ قانون مالیات مستقیم، تمامی هزینه های مربوط به درآمد مشاغل که بر اساس قانون مالیات مستقیم از پرداخت مالیات معاف بوده یا مشمول مالیات با نرخ صفر هستند هزینه های آن ها در زمره هزینه های قابل قبول مالیاتی شناخته نمی شود.
بر اساس تبصره ۳ از ماده ۱۴۷ قانون مالیات مستقیم، اگر هزینه های قابل قبول مالیاتی از میزان ۵ میلیون تومان بالاتر باشد در صورتی مورد پذیرش قرار می گیرد که تسویه آن از طریق سامانه بانکی صورت پذیرفته باشد.
ماده ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم
در ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم مصوب تیر ماه ۱۳۹۴ لیستی برای مؤدیان و حسابداران مالیاتی ارائه شده است که براساس آن هزینه های قابل قبول مالیاتی ارائه گردیده است. در ادامه لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی ارائه شده است.
- اولین هزینه قابل قبول مالیاتی قیمت خرید محصولات فروخته شده و یا قیمت خرید محصولات مصرفی در کالا ها و خدمات فروخته شده می باشد.
- هزینه هایی که به جهت استخدام و متناسب با خدمت کارکنان مؤسسه باشد که دارای تبصره هایی نیز است که شامل؛
- حقوق کارمندان به علاوه مزایای مستمری چه به صورت نقدی و چه به صورت غیر نقدی.
- مزایای غیر مستمر چه نقدی و چه نقدی که شامل بن های خرید خواربار، خدمات بهره وری، پاداش ها، عیدی، اضافه کار و غیره.
- هزینه های پرداخت شده به جهت بهداشت و درمان و مبالغ پرداخت شده با هدف بیمه های بهداشتی، عمر و حوادث ناشی از فعالیت کارمندان.
- حقوق بازنشستگی کارمندان، پایان خدمت آن ها مطابق با مقررات استخدامی مؤسسه و همچنین خسارت های ناشی از اخراج و باز خرید مطابق با قوانین مربوطه مازاد بر مانده حساب.
- مبالغ پرداختی به سازمان تامین اجتماعی به جهت بیمه مطابق مقررات مربوطه.
- وجوه پرداخت شده به بازنشستگان واحد تجاری یا مؤسسه تا سقف یک دوازدهم معافیت مالیاتی بر اساس ماده ۸۴ قانون مالیات مستقیم.
- کرایه و اجاره بهای مکان واحد تجاری در صورتی‌که مکان اجاره شده باشد مال الاجاره می بایست براساس سند رسمی پرداخت گردیده و در غیر این صورت میزان آن باید در حد متعارف باشد.
- هزینه مربوط به اجاره بهای ابزار آلات و ماشین های مربوط به مؤسسه در صورتی‌که تمامی آن ها اجاری باشند.
- مخارج مربوط به ادوات و ماشین‌آلات، مکان مؤسسه (برق، گاز، آب، مخابرات و غیره) .
- مبالغ پرداخت شده به جهت انواع بیمه های مربوط به عملیات و دارایی واحد تجاری.
- وجوه پرداختی به مؤسسه ها، ارگان ها، وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی با هدف پرداخت عوارض (این هزینه ها مستثنی از مالیاتی است که مؤسسه به سازمان امور مالیاتی کشور پرداخت کرده است).
- هزینه هایی که در جهت آموزش، آزمایش، تحقیقات، خرید کتاب نشریات، بازاریابی، تبلیغات و غیره مصرف شده است
- وجوه پرداختی به جهت جبران خسارات وارد شده به واحد تجاری که شامل؛
- خسارات وارد شده دارای سند باشد.
- موضوع و میزان خسارات وارد شده دارای مدارک باشد.
- بر اساس قوانین و مقررات پرداخت خسارت ها بر عهده شخص یا واحد تجاری دیگر نبوده باشد.
- وجوه پرداختی به جهت فعالیت های فرهنگی ، ورزشی و رفاهی به وزارت کار و امور اجتماعی تا سقف ۱ هزار تومان به‌ازای هر کارگر یا کارمند.
- نگهداری هزینه هایی که یا مطالباتی که وصول آن ها مشکوک باشد و این مدارک مشروط بر این هستند که؛
- مربوط به فعالیت واحد تجاری باشد.
- دلیل غالب برای عدم وصول شدن آن ها وجود داشته باشد.
- در دفاتر حسابدار یک حساب مخصوص ایجاد شده باشد تا مبالغ وصول نشده در آن مستند گردد.
- زیان وارد شده اشخاص حقیقی یا حقوقی که مدارک آن کاملاً محرز باشد.
- هزینه های مربوط به واحد تجاری که بر اساس قانون می بایست مستأجر آن ها را پرداخت کند در صورتی که واحد تجاری به صورت اجاری باشد.
- هزینه های نگهداری و حفظ واحد تجاری در صورتی که ملکی بودن.
- هزینه های مربوط به حمل و نقل.
- هزینه های مربوط به رفت و آمد ها، پذیرائی و انبار داری واحد تجاری.
- حق‌الزحمه های پرداخت شده متناسب با فعالیت واحد تجاری از جمله حق العمل، حق الوکاله، دلالی ها، مشاوره، حسابرسی، هزینه نرم افزاری و غیره.
- سود، کارمزد، و زیان پرداخت شده از جهت فعالیت های مؤسسه به بانک ها و صندوق های تامین اعتبار.
- هزینه های پرداختی به جهت خرید ملزومات و لوازم اداری که معمولاً تاریخ مصرف آن ها زیر یک سال می باشد و یا در طی سال از بین می روند.
- وجوه پرداختی به جهت تعمیر و نگهداری ماشین آلات و ابزار کار واحد تجاری.
- وجوه پرداختی به جهت کشف معادن که منجر به بهره برداری آن ها نشده است.
- هزینه های مربوط به عضویت و شراکت مربوط به فعالیت واحد تجاری.
- مطالبات وصول نشده به شرط وجود مدارک و اسناد.
- زیان وارد گردیده بر واحد تجاری به دلیل تسعیر ارز.
- ضایعات متعارف ناشی از تولید.
- هزینه هایی که به جهت ذخیره سازی هزینه های قابل قبول ارتباط دارد.
- هزینه های مربوط به دوره مالی قبلی (سال های قبل) که پرداخت آن ها در سال مالیاتی تحقق یابد.
- هزینه خرید کالا های فرهنگی، کتاب برای کارکنان و کارمندان شرکت.
- ذخیره مربوط به گارانتی و خدمات پس از فروش اشخاص حقوقی
برای ماده ۱۴۸ قانون مالیات مستقیم نیز ۳ تبصره عنوان شده است.
براساس تبصره ۱ ماده ۱۴۸ قانون مالیات مستقیم؛ شامل هزینه هایی می شود که مربوط به تحصیل درآمد مؤسسه می باشد که در مواد گفته شده پیش بینی نشده‌اند در زمره هزینه های قابل قبول قرار خواهند گرفت.
براساس تبصره ۲ از ماده ۱۴۸ قانون مالیات مستقیم؛ در صورتی‌که مدیران و صاحبان مشاغل (اشخاص حقوقی) درصورتی‌که دارای شغل موظف در واحد های تجاری باشند در زمره کارمندان مؤسسه محسوب گردیده ولی در مؤسساتی که اشخاص حقوقی دارای شغل نباشند حقوق و مزایای صاحب مؤسسه و اولاد تحت تکفل آن و همچنین همسر وی به استثنای هزینه مسافرت ها که مربوط به شغل می باشد در زمره هزینه های قابل قبول قرار نخواهد گرفت.
بر اساس تبصره ۳ از ماده ۱۴۸ قانون مالیات مستقیم، محاسبه مالیات شرکت ها و اتحادیه های تعاونی، ذخایر موضوعی آن ها که در بند های ۱ و 2 ماده ۱۵ قانون شرکت های تعاونی ارائه شده است و هم چنین اصلاحیه هایی که بعد از آن در مورد شرکت ها و اتحادیه ها مصوب گردیده و همچنین ذخیره موضوع بند ۱ حق تعاون و آموزش و موضوع بند ۳ براساس ماده ۲۵ قانون مذکور در زمره هزینه های قابل قبول مالیاتی نیز قرار می گیرند.
مقاله پیشنهادی: اظهارنامه مالیاتی چیست؟
هزینه های قابل قبول ماموریتی
یکی از هزینه هایی که در زمره هزینه های قابل قبول قرار می گیرد هزینه های مربوط به ماموریت می باشد که بر اساس مصوبه هیات وزیران در سال ۱۳۸۷ حد نصاب هزینه ماموریت یا مسافرت به خارج از کشور برای هر روز ۲۰۰ هزار تومان مشخص گردیده است که این ماموریت برای واحد های تجاری تولیدی برای هر سال ۱۸۰ روز (۶ ماه) و برای واحد های تجاری غیر تولیدی ۲ ماه در نظر گرفته شده است. که میزان آن ۱۲ میلیون تومان می باشد و همچنین هزینه ماموریتی برای اشخاص حقیقی سالانه ۳۰ روز در نظر گرفته شده که برابر با ۶ میلیون تومان است که این هزینه ها باید با اسناد و مدارک در دفاتر حسابداری واحد های تجاری ثبت گردد.
در نهایت
در این مقاله مجموعه پیوند محاسب در کنار شما بود تا اطلاعاتی در خصوص هزینه های قابل قبول مالیاتی و ماده های قانونی و هر آنچه که لازم است است شما در مورد موضوع مذکور بدانید را برایتان شرح دهد. بنابراین اگر برای بخش های مالی و مالیاتی شرکت خود نیازمند مشاوره و سوالات هستید یا می خواهید انجام پروسه مالی را به متخصصین امر واگذار کنید مجموعه پیوند محاسب در کنار شما است.